درگذشت فرانتس بکن باوئر در سن 78 سالگی
فرانتس بکن باوئر، کاپیتان، سرمربی و قهرمان جام جهانی در سن ۷۸ سالگی درگذشت.
با انتشار خبر درگذشت فرانتس بکن‌باوئر، تکریم و ادای احترام به او از جانب شخصیت‌های بزرگ در دنیای فوتبال آغاز شد. فرانتس بکن‌باوئر به عنوان یکی از بهترین فوتبالیست‌های تمام دوران شناخته می‌شود، او یکی از سه مردی است که به عنوان بازیکن و مربی در مسابقات جام جهانی به قهرمانی رسیده است.
بکن باوئر نمادی از فوتبال آلمان غربی است که 104 کاپ قهرمانی را نصیب آلمان غربی کرده‌است و کاپیتان آنها در درخشش این تیم در مسابقات جام جهانی 1974 بود. او همچنین افتخارات متعدد دیگری کسب کرد از جمله هت تریک در تیم بایرن مونیخ در جام های اروپا در اواسط دهه 70، زمانی که او شهرت خود را به عنوان مدافعی مستعد تثبیت کرد، به طوری که به او عنوان قیصر دادند.
خانواده وی خبر درگذشت او را از طریق بیانیه ای در خبرگزاری آلمانی DPA تایید کردند. در این بیانیه آمده است: «با اندوه عمیق اعلام می‌کنیم که همسرم و پدرمان، فرانتس بکن‌باوئر، روز یکشنبه در میان خانواده و با آرامش در خواب از دنیا رفتند. خواهش می کنیم به ما اجازه دهید تا بتوانیم در سکوت عزاداری کنیم و هیچ سوالی که باعث آزار شود از ما نپرسید.»
لوتار ماتئوس که کاپیتان بکن‌باوئر در جام جهانی 1990 و دوست صمیمی او بود، به روزنامه آلمانی بیلد گفت: «شوک عمیقی است، حتی اگر می‌دانستم که او حال خوبی ندارد. مرگ او ضایعه‌ای برای فوتبال و در کل آلمان است. او یکی از بهترین بازیکنان و مربیان فوتبال و یکی از بهترین انسان‌ها در خارج از زمین بود. فرانتس شخصیت برجسته‌ای در فوتبال بود و شهرت جهانی داشت. همه کسانی که او را می‌شناختند می‌دانند فرانتس چه شخص بزرگ و سخاوتمندی بود. یک دوست خوب ما را ترک کرده است. دلم برایش تنگ خواهد شد، همه ما تنگ او خواهیم شد.»
رودی ولر که بخشی از تیم قهرمان جام جهانی 1990 بود. مهاجم سابق و مدیر فعلی تیم ملی بزرگسالان با ادای احترام به بکن‌باوئر در وب‌سایت اتحادیه فوتبال آلمان، نوشت: «شناخت و تجربه آشنایی با فرانتس بکن‌باوئر را یکی از امتیازات بزرگ زندگی‌ام می‌دانم.
در جام جهانی 1990 با او بودم و قهرمانی تیم ملی آلمان را در آن سال جشن گرفتیم. قهرمانی که بدون عملکرد فوق العاده او در مربیگری هرگز امکان پذیر نبود.
بکن‌باوئر اسطوره مقتدری در فوتبال بود و با اطمینان خاطر و تعهدی که در زمین حاضر می‌شد به عنوان لیبرو و بک آزاد ماهر در زمین به ایفای نقش خود می‌پرداخت.
زندگی پس از دوران بازی بکن باوئر با اتهامات نادرست مخدوش شد، به طوری که این مرد 71 ساله در مارس 2017 توسط دادستان سوئیسی به دلیل مظنون بودن در فساد مرتبط با جام جهانی 2006 که در آلمان برگزار شد، مورد بازجویی قرار گرفت. بکن باوئر در سال 2000 بخشی از کمیته سازماندهی مسابقات بود.
اگر آن دوره، دوره تاریکی در زندگی بکن باوئر بود اما بقیه زندگی او بسیار باشکوه رقم خورده است.
بکن باوئر در سپتامبر 1945 در گیزینگ، یک محله طبقه کارگر مونیخ به دنیا آمد، به عنوان یکی از طرفداران مونیخ 1860 بزرگ شد، اما در عوض به تیم جوانان بایرن که در آن زمان هنوز نامشخص بود پیوست.
او در اصل یک مهاجم وسط بود و اولین بازی خود را برای این باشگاه در سال 1964 انجام داد، او در نهایت به هافبک میانی رفت و آنها را به عنوان قهرمانی رساند.
او تبدیل به یک چهره الهام بخش و عالی برای بایرن شد و با هت تریک در مسابقات فوتبال بین سال های 1972 تا 1974 و همچنین با سه پیروزی در مسابقات اروپایی بین سال های 1974 تا 1976 عناوین قهرمانی را نصیب تیم خود کرد.
او در 20 سالگی اولین بازی خود را برای آلمان غربی در مقدماتی جام جهانی خارج از خانه در سوئد نیز انجام داد. این بازیکن جوان در یک پیروزی 2-1 درخشید و باعث شد کشورش در فینال 1966 در انگلیس حضور داشته باشد.
آلمان غربی در ومبلی مغلوب میزبان شد، اما یک دوره طلایی برای این کشور با حضوربکن‌باوئر به عنوان کاپیتان و مدافع‌ای سلطه‌جوبرای این تیم درحال شکل‌گیری بود و درنهایت تیم آلمان غربی قهرمان اروپای 1972 شد و دو سال بعد در زمین خود به عنوان قهرمانی جهان دست یافت.
بکن باوئر پس از کسب افتخارات بیشتر، از جمله توپ طلا در سال‌های 1972 و 1976، پس از حضور در نیویورک کاسموس در لیگ فوتبال آمریکای شمالی، در سال 1984 از بازی کردن کناره‌گیری کرد. در همان سال علیرغم اینکه سابقه مربیگری نداشت، سرمربی آلمان غربی شد.
بکن باوئر کشورش را به فینال جام جهانی 1986 و سپس به جام جهانی 1990 ایتالیا رساند، به ماریو زاگالو برزیل پیوست تا به موفقیت جهانی در کنار زمین و همچنین در زمین مسابقه دست یابد. دیدیه دشان فرانسوی در سال 2018 به همین موفقیت دست یافت.
پیش از بازگشت بکن باوئر به بایرن، مدت کوتاهی هدایت مارسی در فرانسه را بر عهده گرفت و این باشگاه را به قهرمانی بوندسلیگا در سال 1994 و جام یوفا دو سال بعد رساند. بکن باوئر همچنین سابقه ریاست در بایرن را داشت و نایب رئیس اتحادیه فوتبال آلمان بود.
درپیامِ ادای احترام بایرن آمده است: «دنیای اف سی بایرن دیگر آن چیزی نیست که بود – ناگهان تاریک تر، ساکت تر، فقیرتر شد.» قهرمانان آلمانی برای فرانتس بکن باوئر غمگین هستند، قیصر منحصربه‌فردی که بدون او بایرن به باشگاه امروزی تبدیل نمی‌شد.»
