ارتباط بین مصرف شیرین کننده های کم کالری و حمله قلبی
مطالعات نشان میدهند شیرین کننده های کم کالری با حمله قلبی و سکته مغزی مرتبط هستند. یک شیرین کننده کم کالری به نام زایلیتول که در بسیاری از غذاهای کم قند و محصولات مصرفی مانند آدامس و خمیر دندان استفاده میشود ممکن است تا دو برابر خطر حمله قلبی، سکته مغزی و مرگ در افرادی که بیشترین میزان شیرین کننده را مصرف میکنند، افزایش دهد.
نویسنده ارشد این مطالعه گفت: «ما به داوطلبان سالم یک نوشیدنی معمولی حاوی زایلیتول دادیم تا ببینیم سطح آن چقدر بالا میرود. در این افراد سطح زایلیتول 1000 برابر میشود.
او افزود: «وقتی شکر میخورید، سطح گلوکز شما ممکن است 10 یا 20 درصد افزایش یابد، اما 1000 برابر افزایش نمییابد. انسان این سطح از زایلیتول را به این میزان بالا تجربه نکرده است. این مورد در چند دهه گذشته که شروع به مصرف غذاهای فرآوری شده کاملاً ساختگی و جایگزین قند کردیم، افزایش یافته است.»
مصرف شیرین کننده ها و لختههای خونی
در سال 2023، همین محققان نتایج مشابهی را برای شیرین کننده کم کالری دیگری به نام اریتریتول یافتند که در استویا، مانک فروت و محصولات کم قند کتویی استفاده میشود.
تحقیقات آزمایشگاهی و حیوانی در هر دو مقاله نشان داد که اریتریتول و زایلیتول ممکن است باعث لخته شدن آسانتر پلاکتهای خون شوند. لختهها میتوانند شکسته شوند. و باعث حمله قلبی یا سکته مغزی شوند.
یک متخصص قلب و عروق گفت: در مطالعه جدید روی زایلیتول، «تفاوت در رفتار پلاکتی حتی پس از مصرف مقدار متوسطی از زایلیتول در نوشیدنی معمولی مشاهده میشود.
محقق دیگری بیان میکند که آزمایشات جالبی در این باره صورت گرفته است. اما به تنهایی ثابت نمیکنند که ناهنجاریهای پلاکتی دلیلی بر ارتباط بین مصرف زایلیتول و رویدادهای بالینی نظیر حمله قلبی و … است.
خطر حمله قلبی و شیرین کننده ها
طبق پیشبینی اخیر انجمن قلب آمریکا، حدود 61 درصد از بزرگسالان آمریکایی تا سال 2050 به بیماریهای قلبی عروقی مبتلا خواهند شد. دکتر اندرو فریمن، مدیر پیشگیری و سلامت قلب و عروق گفت که کاهش لخته شدن خون یک درمان کلیدی دارد. و آن توسط متخصصان قلب انجام میشود، بنابراین هرگونه لخته شدن اضافی نشانه بدی است.
زمانی که فردی دچار حمله قلبی میشود، برای مقابله با فعالیت پلاکتی، به او آسپرین یا داروهایی مانند کلوپیدوگرل یا پلاویکس میدهند. به نظر میرسد این الکلهای قندی (شیرین کننده ها) فعالیت پلاکتها را افزایش میدهند، که این موضوع نگرانکننده است.
در نتیجه برای کاهش این چنین خطراتی باید آب بیشتری مصرف شود و چای یا قهوه را بدون شیرین کننده میل نمود.
کارلا ساندرز، رئیس شورای کنترل کالری گفت که نتایج این مطالعه «بر خلاف دههها شواهد علمی است که ایمنی و اثربخشی شیرین کننده کم کالری مانند زایلیتول توسط سازمانهای بهداشتی و نظارتی جهانی را اثبات میکند. این یافتهها نشان میدهد کسانی که به شیرین کننده های جایگزین بهعنوان ابزاری برای بهبود سلامت خود تکیه میکنند، ضرر میرسانند.»
زایلیتول چیست؟
زایلیتول، یک شیرین کننده به شیرینی شکر و دارای کالری کمتر از نصف کالری شکر، اغلب در آدامسهای بدون قند، قرص نعنا، خمیر دندان، دهانشویه، شربت سرفه و ویتامینهای جویدنی استفاده میشود. این شیرین کننده کم کالری اغلب در مقادیر بیشتری به آب نبات، محصولات پخته شده، سس کچاپ، کره بادام زمینی، پودینگ، شربت پنکیک و غیره اضافه میشود.
زایلیتول یک الکل قند است که به طور طبیعی در غذاهایی مانند گل کلم، بادمجان، کاهو، قارچ، اسفناج، آلو، تمشک و توت فرنگی یافت میشود. با این حال، مقدار زایلیتول موجود در چنین منابع طبیعی بسیار ناچیز است.
اگر بخواهیم مقدار واقعی زایلیتول را در یک تناژ میوه در نظر بگیریم، مقدار آن برابر یک کلوچه رژیمی است که میتواند 9 گرم زایلیتول داشته باشد.»
با این حال، زایلیتول برای مصارف تجاری از ذرت، درختان توس یا باکتریهای دستکاری شده ژنتیکی ساخته میشود.
این ماده به عنوان یک شیرین کننده طبیعی فروخته میشود. زایلیتول سطح قند خون را افزایش نمیدهد. این شیرینکننده به عنوان محصول رژیمی کم کربوهیدرات و کتویی نیز به بازار عرضه میشود.
دیابت و زایلیتول
بسیاری از انجمنهای حرفهای همچنین زایلیتول را به عنوان جایگزین قند برای بیماران مبتلا به چاقی، دیابت یا پیش دیابت برای بهبود کنترل قند خون توصیه میکنند.
با این حال، افرادی که در معرض خطر ابتلا به دیابت هستند، از آسیب پذیرترین افراد در برابر لخته شدن خون میباشند.
خطر ابتلا به دیابت در دو دهه گذشته افزایش یافته است. زیرا سازمان غذا و داروی ایالات متحده الکلهای قند را به عنوان افزودنی مجاز میشناسد.
ساخت زایلیتول ارزانتر از نیشکر است و به همین دلیل بیشتر و بیشتر به عنوان یک جایگزین شکر در غذا وارد میشود. در برخی از نوشیدنیها از زایلیتول به عنوان شیرین کننده مصنوعی اصلی استفاده میشود. حتی میتوان آن را به صورت عمده از فروشگاه مواد غذایی خریداری نمود و به عنوان یک جایگزین شکر در آشپزی خانگی استفاده کرد.
برخی از شیرین کننده های مصنوعی ممکن است در سیستم متابولیک واکنش متقابل ایجاد کنند. بدن را وادار به دریافت کالری بیشتری نمایند و کاهش وزن را دشوارتر کنند.
برای مطالعه مقالات دیگر بر روی اتاق خبر کلیک کنید.
اولین دیدگاه را ثبت کنید