تاریخچه پیدایش میز

برای چند صد سال، اصطلاح میز به معنای شی‌ء قابل حمل بود. حتی زمانی که به آن کشوهای کوچکی اضافه شد و به اندازه کافی بزرگ شدند که بتوان چندین کتاب و ابزارهای نوشتاری مختلف را در خود جای دهد، باز به همین نام شناخته می‌شدند.

کلمه میز از کلمه لاتین (desca) به معنای محلی برای نوشتن از اواسط قرن چهاردهم گرفته شده است. کلمه میز (desk) که به صورت لفظی و مجازا از کلمه لاتین دسکا گرفته شده از سال 1797 استفاده می‌شود.

به تدریج، میزها دارای پایه‌هایی شدند که گاهی اوقات آن‌ها را با نوع جدیدی از مبلمان که در اصل به‌عنوان اِسکرتوآر ( میز تحریر) (escritoire) یا اسکریپتور (scriptor)، بر گرفته از لغت لاتین به معنی نوشتن) شناخته می‌شدند، اشتباه می‌گرفتند. این نوع جدید مبلمان در ابتدا بسیار شبیه یک کابینت پایه‌دار بودند که سطحی شیبدار داشتند. سطح را اغلب با پوششی از جنس پشم می‌پوشاندند.

در قرن هجدهم، میزهای نامبرده شده، اساساً همه یک نوع وسیله بودند. با معرفی نوع بزرگتری که دارای قفسه‌بندی یا دارای سایر فضاهای ذخیره سازی در بالای سطح میز بود، میز تحریر گنجه‌دار متولد شد.

آغاز تحول شکل و فرم میز

در قرن نوزدهم اصلاحات قابل توجهی در فرم و شکل میزهای اولیه پدید آمد.  ماشین آلات بخار امکان تولید کاغذهای ارزان قیمت را در اواخر مرحله اول انقلاب صنعتی ممکن ساختند. این مهم باعث افزایش تعداد کارگران یقه سفید (کارمندان دفتری) شد. با افزایش تعداد کارکنان اداری، میزهای کار با استفاده از ماشین آلات نجاری جدیدتر به تولید انبوه رسیدند. این اولین بخش مهم در تولید میز بود.

در اواخر دهه 1880، یک میز تحریر توسط آنا بردین طراحی و ثبت شد. این میز تحریر شامل میزی بود که به صندلی و تکیه گاه آن وصل شده بود. پیش از این، اکثر دانش‌آموزان در آمریکا روی صندلی‌ها یا نیمکت‌های یک تکه و پشت میزهای دراز می‌نشستند.

در آغاز قرن بیستم، رونق کوچکی در کار اداری پدید آمد. میزهای پایه فولادی برای تحمل بارهای سنگین‌تر و مقاوم در برابر ضربات تولید شدند. میز ماشین تحریر نیز در این رمان بوجود آمد. این میزها از یک سطح پایه‌دار یا گاهی اوقات روی پایه‌های چرخدار ساخته شده بودند. سطح روی میز قابل گسترش بود. این میزها ارتفاع خاصی داشتند تا تایپ کردن را آسان‌تر و راحت‌تر از زمانی کنند که از یک میز استاندارد یا سنتی استفاده می‌شد.

توسعه و پیشرفت در طراحی مبلمان منجر به افزایش تقاضا برای تولید میز کار جذاب‌تر و کاربردی‌تر شد. حال کاربران میزی را می‌خواستند تا تلفن، ماشین تحریر و فضایی برای فایل‌های خود داشته باشند. میزهای اوایل این قرن هنوز به عنوان یک طراحی کلاسیک مبلمان اداری و اولین ایستگاه‌های کاری مدرن در نظر گرفته می‌شوند.

فناوری و طراحی مبلمان اداری

از آنجایی که پیشرفت‌های فناوری، محیط کار را متحول کرد، با رایج شدن دستگاه‌های فکس و جایگزینی ماشین‌های تحریر با رایانه‌های شخصی، چشم‌انداز اداری به‌طور چشمگیری تغییر نمود. با گذشت زمان، محل کار از حالت جدی و خشک گذشته، تغییر یافت. همان طور که پارتیشن اداری برای افزایش روحیه همکاری، جایگزین دیوارهای بتنی شدند، طراحی مبلمان اداری نیز نقش مهمی در تحول اساسی ظاهر محل کار و نحوه کار افراد ایفا کردند.

به تدریج طراحی مبلمان اداری بر ایجاد محصولاتی متمرکز شدند که نه تنها از نظر ارگونومی آگاهانه بودند، بلکه افزایش همکاری بین کارکنان را تسهیل می‌کرد. میزهای گروهی به یک هنجار تبدیل شد. میزهای اداری و صندلی‌های مدرن بر وضعیت بدن تأکید دارند.

با حرکت در قرن جدید، طراحی مبلمان اداری وارد دوران طلایی می‌شود، زیرا پیشرفت‌هایی مانند وای فای و لپ‌تاپ‌های سبک وزن امکان ایجاد تغییرات اساسی را فراهم می‌کنند. به عنوان مثال، وجود وای فای به این معنی است که راه‌حل‌های مدیریت کابل دیگر به اندازه گذشته برای طراحان مبلمان مهم نیست. در این بین طراحی میزها پیشرفت خوبی داشتند.

امروزه در قرن بیست و یکم تنوع زیادی در مبلمان اداری وجود دارد. میزهای ایستاده اداری جای خود را بین مبلمان اداری باز کرده‌اند. این دسته از میزها مجهز به قابلیت تنظیمات برقی هستند که هم برای نشستن و هم برای ایستادن مفیدند.