یک مطالعه جدید نشان میدهد که تعداد واقعی مرگ و میر هند در مرحله اول همه گیری کووید-19 که پرجمعیتترین کشور جهان را ویران کرد، میتواند هشت برابر بیشتر از آمار رسمی دولت باشد.
در حالی که موج اولیه ویروس جهان را غافلگیر کرد و دولتها و سیستمهای بهداشتی را در تلاش برای پاسخگویی قرار داد، هند پس از اجرای یک قرنطینه سخت، به نظر میرسید که از بدترین اثرات آن در امان مانده است. این کشور در سال 2021 توسط نوع دلتا ویران شد، در این زمان تختخواب و اکسیژن بیمارستانها تمام شد. بیماران نفس نفس زنان در بیرون از مراکز بهداشتی و درمانی جان خود را از دست دادند. در سراسر کشور ردیف به ردیف افراد فوت شده در محوطههای مخصوص سوزاندن، سوزانده شدند.
اما تحقیقات جدید نشان میدهد که موج اول، اگرچه به اندازه موج 2021 مرگبار نبود، اما ویرانی بسیار بزرگتری بیش از آنچه تاکنون تایید شده، به بار آورد.
تحقیقات جدید چه چیزی را نشان میدهد؟
هند در سال 2020، 1.19 میلیون مرگ و میر بیشتر از موج اول همهگیری و در مقایسه با 2019 داشته است.
این مطالعه که توسط 10 جمعیت شناس و اقتصاددان از موسسات نخبه بین المللی انجام شد، نشان داد که هند در سال 2020، 1.19 میلیون مرگ و میر بیشتر از موج اول همهگیری در مقایسه با 2019 داشته است.
آمار منتشر شده هشت برابر آمار رسمی کووید-19 هند در سال 2020 است. این مطالعه روز جمعه در نشریه ساینس ادونس (Science Advances) منتشر شد.
اعداد موجود در این تحقیق، بر اساس پژوهش ملی سلامت خانواده 2019-21 دولت هند انجام شده است. این پژوهش شامل گزارشی جامع از وضعیت سلامت کشور و رفاه خانواده است. طبق آمار این موسسه، تعداد تلفات COVID-19 در سال 2020، 1.5 برابر برآورد سازمان بهداشت جهانی (WHO) برای هند است.
تحقیقات جدید نابرابریهای عمیقی را در میان قربانیان همه گیری – بر اساس جنسیت، طبقه و مذهب – آشکار میکند.
آیا کووید برخی از جوامع را به طور نامتناسبی از بین برد؟
این تحقیق نشان داد که در سال 2020، امید به زندگی یک هندی از طبقه بالای مذهب هندو 1.3 سال کم شد. در مقابل، میانگین طول عمر افراد از «کاستهای برنامهریزیشده» – جوامعی که قرنها با بدترین تبعیض در سیستم کاست مواجه بودند – به 2.7 سال کاهش یافت.
مسلمانان هند بدترین آسیب را دیدند. امید به زندگی آنها در سال 2020، 5.4 سال کاهش داشت.
این مطالعه خاطرنشان کرد که این جوامع حتی قبل از همهگیری کرونا نسبت به هندوهای طبقه بالا جامعه، امید به زندگی کمتری داشتند. مطالعه بیان کرد: «همهگیری این نابرابریها را تشدید کرد. طبقات پایین و عقب مانده هند حتی در مقایسه با بومیان آمریکایی، سیاه پوستان و اسپانیایی تبارها در ایالات متحده نابرابری بیشتری را در سال 2020 تجربه کردند.
یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: «مسلمانان در هند سالهاست که به حاشیه رانده شدهاند. در چند سال اخیر این وضعیت تشدید شده است.
ما هیچ دادهای نداریم که نشان دهد یک گروه یا جامعه نسبت به دیگران بیشتر درگیر بیماری بودهاند. با این حال، زمانی که مسلمانان مبتلا به کووید شدند، یافتهها نشان میدهد که آنها واقعاً طرد شدند، با کلیشهها مواجه بودهاند و به مراقبتهای بهداشتی دسترسی نداشتند. جوامع به حاشیه رانده شده به حال خود رها شدند. پیامدهای کووید در بخشهای به حاشیه راننده شده آشکارتر است… .»
زنان بیشتر از مردان آسیب پذیر بودند
مطالعه انجام شده نشان داد که زنان نیز بیشتر از مردان در رنج و عذاب بودند. در سال 2020، در حالی که امید به زندگی در میان مردان هندی به میزان 2.1 سال کاهش یافت، برای زنان امید به زندگی یک سال بیشتر از مردان کاهش یافت. این موضوع در تضاد با روند جهانی است، به طور کلی، در سراسر جهان، امید به زندگی مردان در طول همه گیری بیشتر کاهش یافت.
نویسنده این پژوهش گفت:«که جنبههای متعددی از جمله تبعیض و نابرابری طولانیمدت مبتنی بر جنسیت در تخصیص منابع، در یک جامعه عمدتاً مردسالار، وجود دارد که به کاهش امید به زندگی زنان کمک میکند. ما میدانستیم که زنان در جامعه هند آسیبپذیر هستند، اما این تفاوت برای ما تکاندهنده بود.»
برای مطالعه مقالات دیگر بر روی اتاق خبر کلیک کنید.
