محققان می‌گویند که میکروب‌ها و ریزارگانیزم‌های روده ممکن است باعث به وجود آمدن اختلال اضطراب اجتماعی افراد شوند.
دانشمندان بر این باور هستند که مطالعه بر روی انتقال میکروب‌های انسانی به موش‌ها ممکن است راه درمان اختلال اضطراب اجتماعی را به ما نشان دهد.
درحالیکه عده‌ای برای حضور در مهمانی‌ها سر از پا نمی‌شناسند، برای عده‌ای دیگر حضور در اجتماع می‌تواند باعث ایجاد ترس، اضطراب و استرس شود. دانشمندان می‌گویند که میکروب‌های روده ممکن است باعث ایجاد اختلال اضطراب اجتماعی شوند. این فرضیه راه را برای معالجات جدید این اختلالات باز کرده است.
دانشمندان قبلا کشف کرده بودند که ریزارگانیزم‌ها یا میکروب‌های روده- مجموعه از باکتری‌ها و دیگرارگانیسم‌های که در دستگاه گوارش ما زندگی می‌کنند- افرادی که دارای اختلال اضطراب اجتماعی هستند با میکروب‌های روده‌ی افراد سالم فرق می‌کند، در ضمن گروهی از تحقیقات در حال پیشرفت مشخص کرده است که میکروب‌های روده بر روی مغز تاثیر دارند و برعکس.
اکنون دانشمندان فهمیده‌اند که وقتی میکروب‌ها را از افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی به موش‌های آزمایشگاهی انتقال می‌دهند، ترس اجتماعی موش‌ها بیشتر می‌شود.
یافته‌هایی که بر پایه‌ی آزمایشات قبلی است نتایج مشابهی را برای شرایطی از افسردگی تا سندرم روده تحریک پذیر نشان می‌دهد.
پروفسور جان کرایان یکی از نویسندگان این تحقیق از دانشگاه کالج کورک گفت: در حالیکه بیان می‌شود عواملی مانند ژنتیک، محیط و دیگر فاکتورها می‌تواند در اختلال اضطراب اجتماعی دخالت داشته باشند، تحقیقات جدید، برنقش مهم ریزاندام‌های روده‌ای تاکید می‌کند.
پروفسور جان کرایان می‌گوید: «مهم‌ترین مسئله این است که ما نیاز به بررسی میکروب‌های روده‌ای خصوصا در طول رشد و بزرگ شدن خود داریم تا مغز اجتماعی ما درست کار کند.»
کرایان و همکارانش در مقاله‌ای که در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر کرده‌اند این چنین گزارش داده‌اند که چگونه با بررسی مدفوع شش فرد سالم و شش فرد دارای اختلال اضطراب اجتماعی و با تجزیه و تحلیل دی‌ان‌ای افراد به این نتیجه رسیده‌اند که میکروب‌های روده‌ای این دو دسته از افراد با هم فرق دارد.
تیم تحقیق نمونه‌های از میکروب‌های روده‌ای این دو گروه را به موش‌های آزمایشگاهی منتقل کردند، قبلا به این موش‌ها آنتی‌بیوتیک داده شده بود تا میکروب‌های طبیعی روده‌ی آنها از بین برود.
سپس این موش‌ها با یکسری آزمایش‌های متناوب مورد آزمایش قرار گرفتند تا جنبه‌های مختلف رفتاری آنها آشکار شود. برای بررسی ترس اجتماعی و مشاهده‌ی رفتار موش‌ها، وقتی که موش‌ها به موش جدید نزدیک می‌شدند، تیم تحقیق به آنها شوک‌های الکتریکی کوچک وارد می‌کردند و سپس بار دیگر بدون وارد کردن شوک به موش‌ها رفتار آنها را درهنگام برخورد با موش جدید مشاهده کردند.
نتایج نشان داد که موش‌های که از افراد دارای اختلال اضطراب اجتماعی، میکروب‌های روده دریافت کرده‌اند در مقایسه با موش‌های که میکروب‌های روده‌ای را از افراد سالم دریافت کردند، دارای سه گونه باکتری مختلف در مدفوع خود بودند.
تیم تحقیق اضافه کرد در حالی که رفتار موش‌ها در بسیاری از آزمایشات مربوط به اضطراب و رفتار اجتماعی تغییری نکرده است، در آزمایش مربوط به ترس اجتماعی، آنها رفتاری متفاوت را از خود بروز داده‌اند.
کرایان بیان می‌کند که «موش‌ها دیگر بهبودی کامل را بدست نیاوردند تا بتوانند دوباره اجتماعی شوند.»
تجزیه و تحلیل بیشتر نشان داد که سطح هورمون‌های خاص و اوضاع سیستم ایمنی بدن موش‌ها با یگدیگر فرق دارد.
کرایان ادامه می‌دهد که «هم اکسی‌توسین، یک هورمون کلیدی که در پیوندهای عاطفی نقش دارد، و هم سیستم ایمنی قبلاً در رفتار اجتماعی دخیل بوده‌اند، بنابراین خوب است که ببینیم این تغییرات در حیواناتی که میکروب‌های روده‌ای افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی را دریافت کرده‌اند چگونه است؟»
تیم تحقیق می‌گوید نتایج نشان داد که میکروب‌های روده می‌توانند نقشی سببی و عِلّی در افزایش پاسخ‌های ترس اجتماعی در اختلال اضطراب اجتماعی داشته باشند، این مطالعه راه‌های جدیدی را برای توسعه درمان‌ها برای افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی ارائه می‌دهد.
کرایان بیان می‌کند یکی از این راه‌ها شامل رژیم‌هایی است که برای تغییر میکروب روده طراحی شده‌اند.
«افزایش مقدارمصرف فیبر وغذاهای تخمیرشده در رژیم غذایی بسیار سودمند خواهد بود.» و تحقیقات بیشتر در این زمینه در حال انجام است.
اولین دیدگاه را ثبت کنید